KAVAKLAR
Bedenim üşür
yüreğim sızlar
ah kavaklar kavaklar
beni hoyrat bir makasla
eski bir fotoğraftan oydular
orda kaldı yanağımın yarısı
kendini boşlukla tamamlar
omzumda bir kesik el
ki durmadan kanar
ah kavaklar kavaklar
acı düştü peşime
ardımdan ıslık çalar
Metin ALTIOK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder